Thursday, August 22, 2013

اگر مانده بودند؟


  

وزیر جدید اطلاعات ایران درباره ایجاد زمینه برای بازگشت برخی از ایرانیانی که پس از انتخابات مناقشه برانگیز ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ از کشور خارج شده‌اند، وعده‌هایی داده است (به نقل از رسانه‌های داخل و خارج). آقای وزیر! اگر مانده بودند سر از کهریزک در‌می‌آوردند
اگر مانده بودند در محاکمه‌های نمایشی فله‌ای به حبس و تبعید محکوم می‌شدند
اگر مانده بودند مورد تجاوز قرار می‌گرفتند و شاید زیر شکنجه جان می‌باختند
اگر مانده بودند آرزوی دیدار همسر و فرزند، زجرکش‌شان می‌کرد
اگر مانده بودند باید هر لحظه تهدید به انفرادی می‌شدند
اگر مانده بودند شاید از بیماری‌های مشکوک جان می‌سپردند
اگر مانده بودند باید روزی صد بار در سلول‌های انفرادی مزه‌ی مرگ تجربه می‌کردند
اگر مانده بودند باید از حقوق انسانی و اجتماعی و حرفه‌ای محروم می‌شدند
اگر مانده بودند باید فریاد خود در گلو خفه می‌کردند
***
آنهایی که پس از ماجراهای انتخابات ۸۸ از ترس جان، به خارج گریختند، اگر مانده بودند، چه بر سرشان آمده بود!؟ پرسش‌های اساسی پیرامون چنین مانور‌های حقوق بشری و دموکرات‌منشانه و توام با شک و تردید از وزیر اطلاعات دولت تازه مطرح است
یک - آیا بهتر نیست که نخست طرحی دراندازید تا همین‌ها که در داخل گرفتارند، آزاد شوند و سپس به سراغ دوردست‌ها رفت؟
دو - آیا لازم نیست که تکلیف حصر آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی - که بدون برپایی هرگونه محکمه قضایی و محاکمه‌ای، نزدیک به ۴ سال در حصر و رنج هستند - روشن شود؟
سه - آیا صلاح نیست وکلایی که تنها به اتهام دفاع از حقوق کسان بی‌دفاع در حبس و دور از خانه و کاشانه به‌سر می‌برند، به آغوش خانواده بازگردند؟
چهار - آیا ممکن نیست روزنامه‌نگارانی که به اتهام یا به جرم نامه نوشتن به علی خامنه‌ای در زندان و تبعید هستند، آزاد گردند؟
پنج - آیا ضرورت ندارد دانشجویان ستاره‌دار و محروم از تحصیل، بی‌ستاره شوند و به کلاس‌ها بازگردند و استادانی که در ۸ سال گذشته به دلایل واهی بازخرید و بازنشسته گردیدند، کار و شغل خود باز یابند و جامعه علمی و دانشگاهی را بهرمند سازند؟ 
***
پس از روشن شدن تکلیف آنها که ماندند، آنگاه است که می‌توان پیرامون بازگشت آنها که نماندند، گفتگو به میان آورد و تضمین‌ها پیشنهاد کرد و دادِ دادگری سرداد: آقای وزیر! لطفا نقد را بچسبید، نسیه پیشکش  


Saturday, August 10, 2013

درخواست رفع تحریم‌ها: پاک کردن آبرومندانه کثافتکاری‌های رژیم


 نامه‌ی ۵۵ زندانی سیاسی، اگرچه با قصد خیرخواهانه نگاشته شده، بیشتر از آنکه بهبود امور مردم را درپی داشته باشد، به نظر می‌رسد بازگشایی آبرومندانه‌ی گره کوری که بدست علی خامنه‌ای پدید آمده است و پاک‌کردن محترمانه کثافتکاری‌های رژیم را نتیجه خواهد داد! در کشوری که رهبر آن تحریم ها را نعمت می‌داند و آنها را در پیشرفت علمی و رفتن به‌سوی خودکفایی سازنده می‌پندارد و این مساله را بارها در مجامع عمومی ابراز کرده و از سوی دیگر رییس جمهور سابق آن یعنی احمدی‌نژاد این قطعنامه‌ها را کاغذ‌پاره می‌دانسته و تقریبا تمام ریزه‌خواران و پاچه‌خاران حکومتی آنها را بی‌اثر می‌انگاشته‌اند، عده‌ای شده‌ایم کاسه داغ‌تر از آش که وا مصیبتا مُلک و ملت در خطر است و آقای اوباما به داد ما برسید، در جایی که کک حاکمان نمی‌گزد، و همچنان قلدرمابانه از سیاست‌های خرابکارانه خود و دولت احمدی‌نژاد دفاع می‌کنند و نابودی کشور را - با تحریم یا بدون آن -  در دستور کار دارند 

باید از آقای اکبر گنجی که گلوی خود را در گفتگو با بی بی سی پاره می‌کند و در دفاع از نامه ۵۵ زندانی سیاسی، سوزن‌اش گیر کرده و حرف‌های تکراری به خورد خلق‌الله می‌دهد، سوال کرد که مگر آنزمان که تحریم‌ها کمتر از این بود، مردم در خوشبختی زندگی می‌کردند؟ به نظر می‌رسد حافظه کوتاه مدت تاریخی ما و شما کاملا مخدوش شده است و بکلی فراموش کرده‌ایم که در طی ۳۰ ساله گذشته چه بر این مردم رفته است؟ آیا بدبختی ما ملت فقط در اوضاع اقتصادی‌مان خلاصه شده است؟ آیا برداشته شدن تحریم‌ها، فلاکت‌های سیاسی، ناهنجاری‌های اجتماعی و گرفتاری‌های اخلاقی نهادینه شده در تمامی ابعاد زندگی‌مان را نیز ترمیم خواهد کرد؟ برای رفع تنگناهای مهمتر از گرفتاری‌های اقتصادی، دست به دامان کدام دولتمرد خارجی باید شد؟

چرا کسی پیرامون حیف و میل شدن بخش عمده ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد ۸ ساله دوران احمدی‌نژاد، یقه علی خامنه‌ای را که مسبب اصلی همه بدبختی‌های امروز ماست، نمی‌گیرد و در برابر زیاده‌خواهی‌های مستمر رهبر، در پیوند با مطالبات به حق مردم دم بر نمی‌آورد؟ آیا اگر مدیریت درست و خردمندی کشور را اداره می کرد، بنیه مالی مملکت علیرغم همه تحریم‌ها، این بود که هست؟ آیا نبود و کمبود دارو به دلیل دستان نابکار اختاپوسی و مافیای حاکم بر اقتصاد ناسالم کشور بوجود نیامده، همانهایی که اجازه یافته‌اند اتومبیل‌های میلیاردی وارد کشور کنند و جیب‌های خود را از سود کلان آن پر کنند؟ آیا ثروت ملت به جای اینکه به جیب امسال سید نصرالله و بشاراسد می‌رفت، نمی‌توانست صرف هزینه‌های اصلی دوران تحریم شود؟

 به باور من، برداشته شدن تحریم‌ها، بدون تنبیه حاکمان بی‌شعور کشورمان، رژیم مرده را زنده کردن است! و به مثابه سوخت تازه‌ای خواهد بود برای ماشین سودجویی زالوهای اقتصادی وابسته به دربار خامنه‌ای و نیز به مانند خون تازه‌ای خواهد بود در رگ‌های جنایتکاران حکومتی برای ادامه جنایات‌شان نسبت به مردم  




Saturday, August 3, 2013

در مراسم تنفیذ: مردم‌سالاری مورد نظر خامنه‌ای یعنی شکنجه، تجاوز، حبس، قتل و تبعید مردم


دقایقی پیش در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری حسن روحانی، علی خامنه‌ای بر اصطلاح مردم سالاری دینی یا اسلامی چندین بار تاکید و تکیه کرد. طبق شواهد چند دهه گذشته که جمهوری اسلامی حاکم شدن بر سرنوشت مردم را به عهده گرفته بویژه سال های حکومت علی خامنه‌ای، ثابت شده است که مردم سالاری مورد نظر خامنه‌ای یعنی زیر گرفتن مردم در خیابان، شکنجه جوانان و تجاوز به آنها در بازداشتگاه‌ها، حمله به خوابگاه دانشجویان و قتل و غارت آنها، حبس، تبعید و حصر فعالان اجتماعی و سیاسی، قتل آزادی‌خواهان و نویسندگان و زندانیان و نهایتا پشتیبانی و حمایت از متجاوزین به حقوق مردم