در جایی‌که اوباشان حکومتی، بدستور کسانی مثل سعید مرتضوی، به دستگیر‌شدگان بعد از انتخابات تجاوز جنسی می‌کنند و سرانجام نه تنها عاملان و آمرانِ تجاوز، شکنجه و قتل به سزای اعمال خود نمی‌رسند، که برای دهن‌کجی به ملت، ترفیع مقام هم می‌گیرند، آیا انتظار می‌رود که جامعه رو به مدینه فاضله شدن برود؟ اخباری که از تجاوز جنسی به بیرون درز کرده است (چنین اعمالی را فقط در تاریخ و در زمان حمله اسکندر، اعراب، مغول‌ها و تیمور به ایران، می‌توان سراغ گرفت)، گوشه‌های اندکی از فجایعی است که بر مردم می‌رود و صدها از آن رسانه‌ای هم نمی‌شود! (رسانه‌ای شدن رخداد‌های تجاوز از منظر زیر سوال بردن احمدی‌نژاد و تیمش تا حدی مشکوک به نظر می‌رسد). تجاوز - چه از نوع چند نفر به یک نفر، چه یک نفر به چند نفر، چه یک نفر به یک نفر و چه چند نفر به چند نفر همزمان - گوشه‌های اندکی از فجایعی است که بر مردم می‌رود و صدها از آن رسانه‌ای هم نمی‌شود
تجاوز، در کشور ما به یک فرهنگ تبدیل شده است و از نوع جنسی آن به لحاظ قبیح بودن شکل آن، سروصدایش وقتی در‌می‌آید، لرزه به اندام جامعه می‌اندازد، اما این امر نکوهیده از هنگامی در جامعه ما نهادینه شده است که به همه نوع حقوق انسانی و اجتماعی - مدنی ما تجاوز شده است. اندکی که بیاندیشیم، می‌توانیم پی ببریم که از صبح تا شب چند بار حقوقمان توسط آنهایی که قدرتمندتر از ما هستند، مورد تجاوز و خدشه وارد می‌شود، و صدایی از کسی در نمی‌آید
دو سال پیش در چنین روزهایی تجاوز‌های جنسی حکومت در بازداشتگاه‌ها - اوین و کهریزک و ... - آغاز شده بود. اگر آن رخداد در هر حکومتی که به حقوق مردمش احترام می‌گذارد، اتفاق افتاده بود، کمترین پیامد آن برکناری و توبیخ دولت بود. و اگر اتفاقاتی نظیر خمینی شهر اصفهان و کاشمر و گلستان و ... در جای دیگری به غیر از ایران و کشورهای امثال کشور ما رخ می‌داد، کمترین پیامد آن برکناری مسولان امنیت آن شهر و منطقه بود. ظاهرا مسولان امنیت و قضایی در کشور ما، قرار است امنیت خودشان و حکومتیان را برقرار کنند، و به همین خاطر است که همه آنها در هر شرایطی، به کار خودشان ادامه می‌دهند و ککی کسی را نمی‌گزد چنانکه دیدیم و شنیدید که نمایندگان حکومت - دادستان و رییس پلیس - اظهار کردند که نداشتن حجاب و پوشش مناسب در مکان خصوصی، سبب ساز تجاوزات جنسی توسط اوباش رهگذر می‌شود، ظاهرا حکومت بدش نمی‌آید مردم را بترساند از بدحجابی حتا در چهاردیواری شخصی
***
از این نکته هم نباید غافل شد که برکناری مسول و تنبیه متجاوز اگرچه لازم است و تسکینی بر آلام، اما باید علت‌ها را ریشه‌یابی و جستجو کرد، که همانا نهادینه شدن فرهنگ تجاوز که باید ریشه‌کن شود! زنده یاد اسماعیل فصیح در کتاب زمستان ۶۲ اشاره‌ای دارد به یکی از مهمترین ویژگی‌های ما ملت که دائم، دنبال بهانه‌ای می‌گردیم که شکرگزار باشیم. و هر بلایی که برسرمان می‌آورند، خدا را شکر می‌گوییم که بدتر از آن را بر سرمان نیاوردند و همین عادت به ظاهر زیبا، سبب می‌شود و باعث شده است که از بسیاری از حقوق خود درگذریم
بله، همگان می‌دانند که حکومت جمهوری اسلامی به هزار و یک صفتی که دارد، امر تجاوز را بر همه ابعاد زندگی ما مسلط کرده است اما، ما خود نیز مقصریم که حق خود را آنجا که لازم بوده از ظالم و متجاوز نستانده‌ایم
